سوزنی

این قطعه به یک حروف‌نویس ناشناخته در قرن پانزدهم نسبت داده می‌شود که گمان می‌رود بخش‌هایی از De Finibus Bonorum et Malorum سیسرو را برای استفاده در یک کتاب نمونه درهم ریخته است. پس چگونه لاتین کلاسیک اینقدر نامنسجم شد؟ به گفته مک کلینتاک، یک حروف‌نویس قرن پانزدهمی احتمالاً بخشی از De Finibus سیسرو را در هم می‌کوبید تا متن جای‌بانی برای الگوبرداری از فونت‌های مختلف برای یک کتاب نمونه تهیه کند.